By Indra Magar
भोक र प्यास नभनी दिनुभो मामाले ज्ञ्यान ।
एक वर्ष पुगे म गएको पुगेनकी मेरो ध्यान ।।
ब्रम्हको ज्ञान नै रैछ जिवनको बिज्ञान ।
भुल्दिन म यो ज्ञान सधै दिन्छु ध्यान ।।
गुड लायो चरी ।
सन्तान दिन थरी थरी ।।
किन होला मलाई खाली ।
पोखरा मात्र आउन मन लाग्छ घरीघरी ।।